لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:6
فهرست مطالب
- فصل اول : دیه مو
- فصل دوم : دیه چشم
- فصل سوم : دیه بینی
- فصل چهارم : دیه گوش
- فصل پنجم : دیه لب
- فصل ششم : دیه زبان
- فصل هفتم : دیه دندان
- فصل نهم : دیه فک
- فصل دهم : دیه دست و پا
- فصل یازدهم : ناخن
- فصل دوازدهم : دیه ستون فقرات
- فصل سیزدهم : دیه نخاع
- فصل چهاردهم : دیه بیضه
- فصل پانزدهم : دیه دنده
- فصل شانزدهم : دیه استخوان زیر گردن
- فصل هفدهم : دیه نشیمن گاه
- فصل هجدهم : دیه استخوان ها
- فصل نوزدهم : دیه عقل
- فصل بیستم : دیه حس شنوایی
- فصل بیست و یکم : دیه بینایی
- فصل بیست و دوم : دیه حس بویایی
- فصل بیست و سوم : دیه چشایی
- فصل بیست و چهارم : دیه صوت و گویایی
- فصل بیست و پنجم : دیه زوال منافع
- فصل اول : دیه مو
ماده 368 : هرگاه کسى موى سر یا صورت مردى را طورى از بین ببرد که دیگر نروید عهده دار دیه کامل خواهد بود و اگر دوباره بروید نسبت به موى سر ضامن ارش است و نسبت به ریش ثلث دیه کامل را عهده دار خواهد بود .
ماده 369 : هر گاه کسى موى سر زنى را طورى از بین ببرد که دیگر نروید ضامن دیه کامل زن مى باشد و اگر دوباره بروید عهده دار مهر المثل خواهد بود و در این حکم فرقى میان کوچک و بزرگ نیست .
تبصره : اگر مهرالمثل بیش از دیه کامل باشد فقط به مقدار دیه کامل پرداخت مى شود.
ماده370 : هر گاه مقدارى از موهاى از بین رفته دوباره بروید و مقدار دیگر نروید نسبت مقدارى که نمى روید با تمام سر ملاحظه مى شود و دیه به همان نسبت دریافت مى گردد.
ماده371: تشخیص روئیدن مجدد مو ونروئیدن آن با خبره است و اگر طبق نظر خبره دیه یا ارش پرداخت شده و بعد از آن دوباره روئید باید مقدار زائد بر ارش به جانى مسترد شود .
ماده 372 : دیه موهاى مجموع دو ابرو در صورتیکه هرگز نروید پانصد دینار است و دیه هر کدام دویست و پنجاه دینار و دیه هر مقدار از یک ابرو به همان نسبت خواهد بود اگر دوباره روئیده شود در همهء موارد ارش است و اگر مقدارى از آن دوباره روئیده شود و مقدار دیگر هرگز نروید نسبت به آن مقدار که مجدداً روئیده شود ارش است و نسبت به آن مقدار که روئیده نمى شود و دیه با احتساب مقدار مساحت تعیین مى شود .
ماده 373: از بین بردن موهاى پلک چشم موجب ارش است خواه دوباره بروید خواه نروید و خواه تمام آن باشد و خواه بعض آن .
ماده 374 : از بین بردن مو در صورتى موجب دیه یا ارش مى شود که به تنهایى باشد نه از بین بردن عضو یا کندن پوست و مانند آن که در این موارد فقط دیهء عضو قطع شده یا مانند آن پرداخت مى گردد.
لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-112069-%d8%af%d9%8a%d9%87-%d8%a7%d8%b9%d8%b6%d8%a7%d9%8a-%d9%85%d8%ae%d8%aa%d9%84%d9%81-%d8%a8%d8%af%d9%86-%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d9%82%d8%a7%d9%86%d9%88%d9%86/
- ۹۵/۰۷/۳۰